|
چکيده
مقاله
خدمات پرداخت توسط نهاد های مختلفی از جمله
بانکها و مؤسسات مالی غیر دولتی ارائه می شود. از آنجا که بانکها برای جذب سپرده
های عمومی امتیازات قانونی و رسمی دارند، جزء مهمترین سرویس دهنده های پرداخت
الکترونیک محسوب می شوند. سپرده های بانکی خیلی از تراکنشهای پرداخت را بنیان نهاده
اند. پستخانه ها و موسسات اعتباری نیز بخش وسیع ولی محدودی از خدمات پرداخت را بر
عهده دارند. کلیه الزامات بین بانکی حاصل از چک و انتقال الکترونیکی وجوه در یک
ساختار چند جانبه توسط مؤسسه کلیرینگ ترخیص شده و نهایتاً روی شماره حساب بانکها در
بانک مرکزی عملیات تسویه انجام می شود. حجم بالایی از پرداختهای بین بانکی معمولاً
بطور مستقیم در شبکه ای امن و بصورت ناخالص آنی تسویه می شود.مسئولیت عملیاتی بودن
این ساختاربرعهده و نظارت بانک مرکزی است.
در سالهای اخیر مقررات پرداخت و تسویه بطور
چشمگیری تغییر کرده است. دستور العمل های قبلی پرداخت منحصراً برای وجه نقد و
روشهای کاغذی طراحی شده بودند. لذا با تغییر سریع ابزار پرداخت به شکل الکترونیکی
لزوماً قوانین نیز تغییر کرد. مخصوصاً در اوایل دهه 1970 که شبکه الکترونیکی
انتقال وجوه با حجم کم کار خود را آغاز کرد.
سیستم پرداخت بین بانکی بخش حساس و کلیدی از
آینده ساختار پرداخت الکترونیکی یکپارچه و مدرن یک کشور محسوب شده و جوابگوی نیاز
موسسات اعتباری و مشتریان برای پرداختی مناسب وامن است.
معمولاً خدمات پرداخت شامل یکسری تجهیزات
دسترسی به خدمات، سرویسهای کلیرینگ و تسویه است. در کشور کره اساساً تجهیزات و
امکانات دسترسی به خدمات توسط بانکها ارائه می شود. اگر چه تعدادی از مؤسسات مالی
نیزهستند که به ارائه این خدمات می پردازند. خدمات کلیرینگ برای چک و پرداخت های
الکترونیک توسط مؤسسه (Korea
Financial Telecommunications and Clearing Institute –KFTC)
انجام شده که
این مؤسسه در مالکیت بانکهای عضو است. خدمات
تسویه نیز توسط بانک کره ارائه می شود.
|